Met een jeep vol kampeer spullen vertrokken we de woestijn in. We hadden een nieuwe gids/chauffeur (gevraagd, die wel een enkel woordje Engels kon) we konden hem André noemen, een echte Bedoeïen.
Als eerste kwamen we in de zandduinen, net het Scheveningse strand alleen is het hier wel een stuk verder lopen naar de waterkant, en heuvelachtiger.
Over de weg weer verder en het zand ging langzaam over in zwarte stenen (lijkt we leisteen) wat dus de `Black Desert` is.
Na een uitgebreide Egyptische Lunch rijden we door naar "White Desert National Park"
Onze gids weet de mooiste vergezichten en natuurverschijnselen wel te vinden, maar verslikt zich toch een keertje in het mulle zand. We staan muurvast (waarschijnlijk door Carla's overgewicht ;-) Maar nadat hij z'n banden half heeft laten leeglopen om meer grip te krijgen en met wat hulp komen we weer los.
Het landschap veranderd steeds verder in een echt ongelooflijk landschap (je waant je bijna op een andere planeet) van wit (zacht) kalk gesteente met de raarste vormen. Dit is de "Old White Desert"
De zon gaat over een uurtje onder en het wordt tijd om een plek te vinden voor de nacht. Dit gaan we doen in de "New White Desert" bij "Kip met Paddenstoel".
Ja sommige kalk figuren hebben ze namen gegeven en dit is de bekendste (of zie jij er wat anders in ?)
Terwijl wij weer van een mooie zonsondergang mogen genieten, slaat André het kamp op....
.... en maakt voor ons een heerlijke maaltijd. (wat een luxe allemaal, we mogen niets doen zegt hij alleen genieten)
Het is erg gezellig, 's avond rond het kampvuur laat André ons kennis maken met de Bedoeïese Thee Cultuur (en Carla krijgt de ingrediënten mee om het thuis ook een uit te proberen) Carla wordt gerust gesteld als André verteld dat er geen enge dieren in de woestijn lopen, maar niet veel later
krijgen we bezoek van een Woestijn vos die even water komt drinken. Grappig hé
Tijd om te slapen onder de sterrenhemel, maar omdat het volle maan is zien we niet heel veel sterren.
Koud zullen we het niet krijgen, want naast een slaapzak leggen we op en onder dikke dekens van kamelen haar. 's ochtends worden we gewekt door de zon (en André die SUNRISE ! roept)
Na het ontbijt, is het (helaas) tijd om in te pakken en terug te rijden naar de Bahariyya Oase.
Als eerste kwamen we in de zandduinen, net het Scheveningse strand alleen is het hier wel een stuk verder lopen naar de waterkant, en heuvelachtiger.
Over de weg weer verder en het zand ging langzaam over in zwarte stenen (lijkt we leisteen) wat dus de `Black Desert` is.
Na een uitgebreide Egyptische Lunch rijden we door naar "White Desert National Park"
Onze gids weet de mooiste vergezichten en natuurverschijnselen wel te vinden, maar verslikt zich toch een keertje in het mulle zand. We staan muurvast (waarschijnlijk door Carla's overgewicht ;-) Maar nadat hij z'n banden half heeft laten leeglopen om meer grip te krijgen en met wat hulp komen we weer los.
Het landschap veranderd steeds verder in een echt ongelooflijk landschap (je waant je bijna op een andere planeet) van wit (zacht) kalk gesteente met de raarste vormen. Dit is de "Old White Desert"
De zon gaat over een uurtje onder en het wordt tijd om een plek te vinden voor de nacht. Dit gaan we doen in de "New White Desert" bij "Kip met Paddenstoel".
Ja sommige kalk figuren hebben ze namen gegeven en dit is de bekendste (of zie jij er wat anders in ?)
Terwijl wij weer van een mooie zonsondergang mogen genieten, slaat André het kamp op....
.... en maakt voor ons een heerlijke maaltijd. (wat een luxe allemaal, we mogen niets doen zegt hij alleen genieten)
Het is erg gezellig, 's avond rond het kampvuur laat André ons kennis maken met de Bedoeïese Thee Cultuur (en Carla krijgt de ingrediënten mee om het thuis ook een uit te proberen) Carla wordt gerust gesteld als André verteld dat er geen enge dieren in de woestijn lopen, maar niet veel later
krijgen we bezoek van een Woestijn vos die even water komt drinken. Grappig hé
Tijd om te slapen onder de sterrenhemel, maar omdat het volle maan is zien we niet heel veel sterren.
Koud zullen we het niet krijgen, want naast een slaapzak leggen we op en onder dikke dekens van kamelen haar. 's ochtends worden we gewekt door de zon (en André die SUNRISE ! roept)
Na het ontbijt, is het (helaas) tijd om in te pakken en terug te rijden naar de Bahariyya Oase.
Hoi Carla en Sjaak, Wat bijzonder moet dat zijn zo te trekken door de woestijn. Ha,Ha het rijmt nog ook. Dan ook nog een woestijnvos wat te drinken geven. Fijn dat jullie wat engels kunnen spreken met de gids.Zo te zien en te lezen gaat het goed met jullie.Erg fijn.Liefs en groetjes van ons allemaal
BeantwoordenVerwijderen